Witam! Potrzebuję pomocy w "rozszyfrowaniu" wyniku badania rezonansu magnetycznego. Oto opis: "W istocie białej obu półkul mózgu drobne rozsiane ogniska o charakterze naczyniopochodnym. Zaznaczone uogólnione zaniki korowo-podkorowe. układ komorowy symetryczny, nieprzemieszczony. Struktury tylnego dołu czaszki w MR bez zmian. Udarem lekarze określają sytuację, gdy w mózgu dochodzi do nagłych zmian w jego ukrwieniu, które trwają dłużej niż 24 godziny. Przez to, osoba która go doświadcza, może być w stanie zagrażającym zdrowiu i życiu. Dlatego, w takiej sytuacji, gdy podejrzewa się udar, niezwłocznie należy udać się do szpitala, by zbadać Wyróżnia się kilka podstawowych objawów, które bezpośrednio wskazują na rozwój udaru mózgu. Są to: Zaburzenia symetrii twarzy – mogą być widoczne jako opadanie kącika ust oraz powieki po jednej stronie twarzy; Zaburzenia mowy – mowa może być niewyraźna, niespójna; Jednostronne zaburzenia siły mięśniowej – problemy z Mały udar mózgu (TIA – transient ischemic attack ), czyli dokładnie przemijające niedokrwienie tego organu, uznaje się za „zapowiedz” udaru niedokrwiennego. To pewnego rodzaju sygnał ostrzegawczy wysyłany przez organizm, który alarmuje, że dzieje się coś złego. Wszystkie objawy małego udaru mózgu trwają krótko, pojawiają Przyczyny udaru mózgu. Udar mózgu stanowi 80 proc. wszystkich udarów i jest jednym z powikłań zatorowych chorób serca. Będąc główną przyczyną niesprawności osób po 40 roku życia, stanowi trzecią w kolejności przyczynę zgonów. O przyczynach powstawania udaru mózgu, opowiada prof. Janina Stępińska, kardiolog. Dr Magdalena Rola masażu po udarze mózgu. Rehabilitacja po udarze mózgu ma na celu przyspieszenie powrotu pacjenta do pełnej sprawności. W tym procesie kluczową rolę odgrywa fizjoterapia, w tym masaż. Masaże lecznicze pomagają pobudzić receptory i mięśnie, które mogły zostać osłabione lub sparaliżowane w wyniku udaru mózgu. Problemy z przełykaniem po udarze mózgu. Rocznie w Polsce udar mózgu dotyka ok. 90 tys. osób [2]. Nawet u 3 na 4 pacjentów w wyniku udaru dochodzi do rozwoju zaburzeń połykania (dysfagii). Mogą one wpłynąć na wystąpienie powikłań poudarowych oraz efektywność procesu rehabilitacji. Niewiele osób w wieku 30-40 lat słyszało o cichym udarze, gdyż do tej pory żyjemy w przekonaniu, że tylko starsi ludzie padali jego ofiarą. Objawy udaru Od tego, jak szybko rozpoznamy objawy udaru, będzie zależało życie osoby poszkodowanej, a także jej całkowity powrót do zdrowia i rehabilitacja. Niewątpliwie do czynników, które korzystnie wpływają na wynik rehabilitacji chorego po udarze mózgu, należy właściwe odżywianie. Fakt ten podkreślają stanowiska i zalecenia międzynarodowych ekspertów, mowią także o tym wytyczne Polskiego Towarzystwa Neurologicznego dotyczace postepowania w tej choro mami pacjentów i samą chorobą. Niewiele zaś po-zycji jest poświęconych problemom opiekunów tych pacjentów, a przecież zdrowie fizyczne i psy-chiczne tej grupy ludzi wpływa na samopoczucie i poprawę sprawności chorego. Celem pracy było rozpoznanie problemów osób opiekujących się pacjentami po udarze móz-gu w środowisku domowym. p0YZFn. Last updated sie 13, 2021 8 387 Większość ludzi kojarzy udar ze starszymi osobami, natomiast może on dotknąć każdego, niezależnie od wieku. Wpływ na to ma wiele czynników, takich jak nieodpowiednia dieta, spożywanie alkoholu, czy też palenie papierosów. Poniżej znajdziesz listę objawów, które mogą wystąpić podczas udaru. Nie powinno się ich bagatelizować, zadbaj o swoje zdrowie już teraz! Problemy z wysłowieniem się, a także rozumieniem mowy Nietrudno w tym przypadku zbagatelizować ten problem i zrzucić go na gorszy dzień, a jest to jeden z najistotniejszych symptomów sugerujących udar. Jeśli masz problem z wypowiedzeniem prostych zdań, bądź nie jesteś w stanie zrozumieć co mówi druga osoba, koniecznie udaj się do lekarza! Problem ze wzrokiem – rozmazany obraz, utrata widzenia To jeden z najczęściej występujących objawów udaru, aż 44% osób, które przeszły udar, skarżyły się na zaburzenia widzenia. Problemy ze wzrokiem mogą wystąpić w jednym oku, lecz istnieje ryzyko, że pojawią się w obydwu. Zawroty i bóle głowy Zawroty i bóle głowy występują dość często już przed 45 rokiem życia, nie należy jednak ich ignorować, ponieważ także mogą być objawem udaru. Problem z chodzeniem i równowagą Udar może się charakteryzować także poczuciem osłabienia ciała lub omdlewaniem kończyn, ale wystąpić może również paraliż całego ciała. Objawy te wymagają natychmiastowej opieki medycznej. Prosty test może Ci pomóc – wystarczy unieść szeroko ręce do boku, z dłońmi skierowanymi ku górze. Trzymaj uniesione ręce przez co najmniej 10 sekund, jeśli w tym czasie któraś z rąk opadnie, oznacza to, iż mięśnie są bardzo osłabione, a Ty potrzebujesz pomocy lekarza. Ból kończyn i twarzy tylko z jednej strony Bóle umiejscowione tylko z jednej strony nie występują zawsze, jednakże mogą się pojawić jako drobne ukłucia w okolicach twarzy, a także kończyn. Bóle głowy i migrena Częste migreny mogą świadczyć o tym, iż jesteś narażony na udar w młodym wieku. Objaw ten występuje częściej u kobiet. Jeśli dopadnie Cię ostry ból głowy, nie bagatelizuj tego i wybierz się do lekarza. Paraliż twarzy Jest to jeden z najczęściej występujących objawów, charakteryzuje się on tym, że połowa twarzy zostaje sparaliżowana Zmęczenie Dezorientacja oraz zmęczenie mogą sugerować objawy nachodzącego udaru, występują częściej u kobiet. Czkawka W przypadku udaru zaburzona zostaje również praca ośrodka oddechowego w mózgu, co może skutkować czkawką. Trudność w złapaniu oddechu oraz drgawki Pojawić się mogą również problemy ze złapaniem tchu. Jest to bardzo niebezpieczne, bowiem w wyniku braku tlenu, może dojść do arytmii serca. Nie lekceważ swojego zdrowia i zadbaj o siebie już teraz. Jeśli wystąpią u Ciebie powyższe objawy, koniecznie udaj się do lekarza, lub zadzwoń na specjalny numer ratunkowy. Założenia - dieta po udarze mózgu: Najczęstszą przyczyną udaru mózgu są zmiany miażdżycowe w tętnicach doprowadzających krew do mózgu. Objawy udaru to: omdlenie, zaburzenia świadomości, zaburzenia mowy, widzenia, słuchu oraz jednostronny (znacznie rzadziej dwustronny) niedowład ciała. Miażdżyca tętnic mózgowych może początkowo nie dawać żadnych objawów. Jednak w miarę rozwoju choroby następują deficyty ukrwienia, a następnie upośledzenie dostawy tlenu i składników odżywczych. Powoduje to zaburzenia funkcjonowania mózgu, które początkowo mogą być przemijające. Najgroźniejszą konsekwencją miażdżycy w naczyniach mózgowych połączoną z obumieraniem tkanek jest udar, czyli wylew krwi do mózgu, lub brak dopływu krwi do danej części mózgu. Jego objawy są różne w REKLAMA... Czytaj dalej ▼zależności od umiejscowienia oraz od tego, czy i jakie krążenie oboczne wytworzyło się w mózgu. Ważnym czynnikiem ryzyka udaru mózgu jest nadciśnienie tętnicze. Spośród czynników żywieniowych, które mogą powodować podwyższenie ciśnienia krwi, na pierwszy plan wysuwają się otyłość oraz nadmierne spożycie sodu. Oprócz tego konieczne jest leczenie pozostałych czynników ryzyka miażdżycy: hipercholesterolemii, hipertriglicerydemii oraz cukrzycy typu II. Stąd istotne znaczenie ma właściwa dieta, która ryzyko to może znacznie zmniejszyć. Dieta po udarze mózgu polega na ograniczeniu tych składników, które mogą powodować postępowanie miażdżycy i podwyższać ciśnienie krwi oraz na zwiększeniu ilości składników hamujących te niekorzystne procesy. Podane tu główne założenia diety dotyczą osób, które przebyły udar mózgu lub cierpią na miażdżycę tętnic mózgowych. Najważniejsze zasady diety- Ilość energii dostarczana w diecie powinna być indywidualnie dostosowana do zapotrzebowania energetycznego. W przypadku kłopotów z poruszaniem się (a więc mniejszej aktywności fizycznej) potrzebna jest mniejsza porcja energii, aby nie spowodować nadwagi. Osoba mająca już nadwagę musi stosować dietę odchudzającą o poziomie energetycznym 1000-1500 kcal, w zależności od stanu zdrowia i stopnia nadwagi. - Trzeba ograniczyć ilość soli używanej do przyrządzania posiłków oraz spożycie produktów zawierających jej dużą ilość. Zaleca się tylko 3 g soli na dobę, co odpowiada połowie płaskiej łyżeczki do herbaty, wliczając w to sól z produktów spożywczych. Oznacza to w praktyce, że w trakcie przygotowywania posiłków nie powinno ich się dosalać, gdyż 50-70% sodu zawartego w diecie pochodzi z przetworzonych produktów spożywczych. Najwięcej soli zawierają wędliny (zwłaszcza konserwy, wędliny podrobowe), kiełbasy, sery żółte, produkty wędzone, ryby solone. Powinno się również zrezygnować ze spożywania błyskawicznych dań (zupy w proszku) chipsów, chrupek, hamburgerów i sosu sojowego. Warto zachować ostrożność w stosowaniu gotowych mieszanek przyprawowych, ponieważ zawierają one dużo soli. Przy przyrządzaniu potraw najlepiej sól zastąpić mieszankami ziołowymi (bazylia, estragon, majeranek). - Bardzo ważne i korzystne w profilaktyce zmian miażdżycowych, jak i w obniżeniu ciśnienia tętniczego krwi jest zmniejszenie ilości tłuszczu poniżej 30% energii całej diety. Dlatego należy unikać jedzenia wieprzowiny, wołowiny, kaczek, gęsi oraz tłustych wędliny. Można natomiast jeść kurczaki, cielęcinę, indyki. Aby ograniczyć ilość tłuszczu w diecie, należy zrezygnować ze smażenia i duszenia potraw z dodatkiem tłuszczu. Niekorzystne działanie mają nasycone kwasy tłuszczowe, które są charakterystyczne dla pokarmów pochodzenia zwierzęcego, ponieważ podwyższają poziom cholesterolu we krwi, zwłaszcza jego tzw. złej frakcji - LDL. Tak więc z produktów mlecznych trzeba wybierać te z obniżoną zawartością tłuszczu, a masło zastąpić margarynami miękkimi. - Dieta powinna obfitować w witaminy C, E i beta-karoten (prowitaminę A). Są to przeciwutleniacze chroniące organizm przed szkodliwym działaniem cząsteczek tlenu (na błony komórkowe naczyń krwionośnych) i LDL, co przyczynia się do tworzenia w tętnicach blaszki miażdżycowej. Źródłem witaminy C i beta - karotenu są warzywa i owoce, które powinny znaleźć się nie tylko w każdym posiłku w ciągu dnia, ale trzeba je również jeść między posiłkami. Dużo witaminy C zawierają: cytrusy, truskawki, czarna porzeczka, brokuły, pomidory, papryka, natka pietruszki; a beta - karoten: marchew, sałata, czerwona papryka, szpinak, brokuły, pomidor, morele, brzoskwinie. Podstawowym źródłem witaminy E są oleje roślinne (zwłaszcza olej słonecznikowy) i margaryny, a także kiełki, nasiona, orzechy, pełnoziarnisty chleb i płatki oraz awokado, brzoskwinie, brokuły. - Należy zwrócić uwagę na zawartość w pożywieniu potasu, wapnia i magnezu. Za mała ilość potasu w diecie może u części ludzi spowodować wzrost ciśnienia tętniczego. Badania wykazały, że spożywanie dużych ilości potasu (przede wszystkim w postaci warzyw, orzechów, suszonych owoców, ziemniaków, ryb, ryżu) chroni przed rozwojem nadciśnienia tętniczego, zaś u chorych na nadciśnienie ułatwia jego kontrolę. Jeśli chodzi o wapń, to jego najlepszym źródłem są mleko i produkty mleczne. Należy pamiętać, że tyle samo wapnia dostarczają produkty mleczne odtłuszczone i pełnotłuste. Dziennie każda dorosła osoba, aby dostarczyć swojemu organizmowi odpowiednią ilość tego pierwiastka, powinna wypić 2 i 1/2 szklanki mleka, kefiru lub jogurtu oraz dodatkowo zjeść 50 g sera białego. Ostatnio zwraca się znaczną uwagę na rolę magnezu w funkcjonowaniu układu sercowo-naczyniowego - prawdopodobnie obniża on ciśnienie krwi, wpływa korzystnie na pracę serca oraz zapobiega zlepianiu się płytek krwi. Magnez jest składnikiem pełnoziarnistych produktów zbożowych, zielonych warzyw i orzechów. - Warto włączyć do jadłospisu tłuste ryby morskie, ponieważ kwasy tłuszczowe z ryb (tzw. kwasy tłuszczowe z rodziny omega-3) działają korzystnie na poziom cholesterolu oraz zapobiegają nadmiernemu sklejaniu się krwinek, obniżając w ten sposób ryzyko miażdżycy tętnic. Zaleca się więc spożywanie na obiad przynajmniej 2-3 razy w tygodniu ryb morskich zamiast mięsa. - Nie można zapominać o błonniku. Szczególne znaczenie w obniżaniu poziomu cholesterolu ma jego frakcja rozpuszczalna w wodzie, do której należą takie związki, jak pektyny i beta-glukany. Najlepszym źródłem pektyn są owoce, natomiast beta-glukanów - płatki i otręby owsiane. Źródło: "Żyjmy dłużej" 6 (czerwiec) 1999, mgr Magdalena Makarewicz-Wujec i dr n. med. Małgorzata Kozłowska-Wojciechowska z Instytutu Żywności i ŻywieniaZałożenia - dieta po udarze mózgu: Najczęstszą przyczyną udaru mózgu są zmiany miażdżycowe w tętnicach doprowadzających krew do... Udar mózgu jest w znacznej mierze chorobą wieku senioralnego. Wraz z wiekiem wzrasta ryzyko jego wystąpienia. Jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów oraz główną przyczyną niesprawności wśród osób po 40 roku życia. Udar mózgu przychodzi nagle, w ciągu kilku chwil zmienia życie dotkniętej nim osoby oraz jej bliskich. Zarówno chory, jak i jego rodzina nie mają możliwości wcześniejszego przygotowania się na niego, jego konsekwencje a także wiążące się z nimi zmiany życiowe, wyzwania adaptacyjne, oraz emocjonalne i logistyczne obciążenia. Dla najbliższych spadająca na nich konieczność opieki jest ogromnym wyzwaniem. Bardzo ważna jest właściwa opieka nad osobą chorą oraz wsparcie psychiczne. Co to jest udar mózgu i jego typy Najogólniej mówiąc udar mózgu jest to zakłócenie funkcjonowania mózgu powstałe na skutek zaburzeń naczyniowych ( krążenia mózgowego). Wyróżnia się dwa rodzaje udaru: udar niedokrwienny – występujący w ok. 80% przypadkach. Mówimy o nim wtedy, kiedy krew nie dociera do jakiejś części mózgu na skutek: zmian zakrzepowych w dużych naczyniach szyjnych i mózgowych, zmian w małych tętnicach mózgowych, lub niedrożności naczynia krwotoczny – występujący w ok. 20% przypadkach. Występuje on wtedy kiedy z powodu uszkodzonego naczynia dochodzi do krwotoku śródmózgowego, czyli do mózgu lub podpajęczynówkowego do wypełnionej płynem mózgowo – rdzeniowym przestrzeni otaczającej mózgowie w jamie czaszki. Czynniki ryzyka udaru mózgu Istnieje bardzo duża grupa czynników, które podwyższają ryzyko wystąpienia udaru mózgu. Niektóre z nich pozostają poza naszą kontrolą ale na znaczną część można wpłynąć poprzez odpowiednie leczenie oraz zmiany w stylu życia seniora. Czynniki ryzyka udaru mózgu, których nie da się modyfikować: wiek – im starsza osoba, tym wyższe ryzyko wystąpienia udaru mózgu,płeć – u mężczyzn udar mózgu występuje częściej niż u kobiet,obciążenia rodzinne – ryzyko udaru jest większe u osób, których bliski członek rodziny miał udar,wcześniej przebyty udar – ryzyko udaru u kogoś kto już raz go przeszedł, jest znacznie wyższe, niż u osoby, która udaru nigdy nie miała,przebyty przejściowy atak niedokrwienny – jest to krótki trwający od kilku minut do 24 godzin i przemijający epizod z takimi samymi objawami jak te, które występują przy udarze ale nie powoduje on trwałych uszkodzeń mózgu. Czynniki ryzyka udaru mózgu, które przy właściwym postępowaniu podlegają kontroli: nadciśnienie tętnicze – obecnie nadciśnienie uważane jest za podstawowy czynnik ryzyka udaru mózgu. Prawidłowe jego leczenie zarówno farmakologiczne jak i właściwa dieta i aktywność fizyczna może zmniejszyć ryzyko udaru aż o 40%;migotanie przedsionków – jest to choroba serca, która polega na nieskoordynowanym pobudzeniu jego przedsionków, w wyniku którego w pewnych miejscach następuje zastój krwi. To może prowadzić do powstania zakrzepu, który może przedostać się do mózgu i w efekcie dochodzi do udaru. Rozpoznanie migotania przedsionków na podstawie zapisu EKG i wdrożenie odpowiedniego leczenia pozwoli zapobiec jego zakrzepowo – zatorowym powikłaniom;niedrożność tętnicy szyjnej – jest to zwężenie światła tętnicy szyjnej, które powstaje na skutek zmian miażdżycowych. Tętnica szyjna dostarcza krew do mózgu, a kiedy jest niedrożna może zostać zablokowana skrzepem, co uniemożliwi dopływ krwi do mózgu i tym samym doprowadzi do udaru niedokrwiennego;wysoki poziom „ złego ‘’ cholesterolu we krwi – cholesterol ten odkłada się w komórkach ścian tętniczych i tworzy tam złogi doprowadzając do zwężenia tętnic wieńcowych. Nie pozwala to na swobodny przepływ krwi i tym samym doprowadza do udaru mózgu;cukrzyca – sama w sobie stanowi niezależny czynnik ryzyka udaru mózgu. Wiele osób, zmagających się z tą chorobą jest otyłych, ma wysokie ciśnienie krwi, oraz wysoki poziom cholesterolu we krwi i to jeszcze bardziej podnosi ryzyko wystąpienia u nich udaru mózgu;brak aktywności fizycznej, niezdrowe odżywianie, palenie tytoniu oraz nadużywanie alkoholu może również przyczynić się do wystąpienia udaru mózgu. Jeżeli będziemy wspierać seniora w kontrolowaniu lub unikaniu wyżej wymienionych czynników ryzyka a także we wprowadzaniu odpowiednich zmian w stylu życia, wówczas w znacznym stopniu możemy przyczynić się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia u niego przejściowego ataku niedokrwiennego oraz pierwszego lub kolejnego udaru mózgu. Objawy udaru mózgu Dobra znajomość objawów udaru mózgu jest bardzo istotną kwestią. Ważne jest szybkie jego rozpoznanie i wezwanie pomocy medycznej. Z każdą minutą udaru, wzrasta prawdopodobieństwo trwałych uszkodzeń mózgu, ponieważ komórki mózgu są pozbawione tlenu. Poza tym im wcześniej zostanie wdrożone odpowiednie leczenie, tym jest większa szansa na jego skuteczność. Najczęstsze objawy udaru mózgu to: nagły niedowład połowy ciała przejawiający się lekkim osłabieniem jednej ręki lub ręki i nogi po tej samej stronie ciała po całkowity paraliż tych kończyn, zaburzenia mowy oraz zaburzenia poznawcze, charakteryzujące się dezorientacją, oraz trudnościami w mówieniu i rozumieniu. Często pojawia się też niedowład części twarzy, trudności z widzeniem, utrata równowagi i koordynacji oraz nagły ból głowy. Jak zadbać o kogoś po udarze? Opieka nad osobą, która przeszła udar mózgu jest bardzo trudnym i wymagającym zadaniem, zarówno pod względem fizycznym jak i emocjonalnym. Szczególnie dotyczy to sprawowania opieki nad osobami po rozległych udarach, ponieważ wywołane nimi głębokie zmiany i zaburzenia mogą się utrzymywać na wszystkich poziomach funkcjonowania chorego tj. na poziomie funkcjonowania fizycznego, funkcjonowania poznawczego i zaburzeń mowy, funkcjonowania emocjonalnego. Od samego momentu zachorowania dla opiekuna chorego, którym najczęściej jest żona, mąż, lub któreś z dzieci zaczyna się czas w ciągłym stresie. Musi się on zmagać z własnymi obawami o życie seniora , z trudną sytuacją finansową i rodzinną, z trudnymi do zaakceptowania zachowaniami chorego oraz z własnymi uczuciami, które związane są z opieką czyli z: żalem, złością, frustracją, poczuciem winy. Z tymi obciążeniami i wyzwaniami często opiekunowie zostają sami. Prowadzi to do znacznego przemęczenia i braku czasu na to by zadbać o siebie samego. W konsekwencji u osób, które są zaangażowane w sprawowanie opieki nad seniorem mogą pojawić się objawy depresji, a także różne choroby somatyczne. Należy być tego świadomym i przeciwdziałać temu oraz zadbać również o siebie w odpowiedni sposób. Małgorzata Śluga