Walka dobra ze złem w literaturze. Przedstaw motyw analizując wybrane tematy. | wypracowanie. Konflikt dobra i zła jest jednym z najważniejszych tematów pojawiających się w kulturze. Przybiera on różne formy, dowodzą pisarze i filozofowie. Często jest to starcie wyraźnie określonych sił – nie mamy wątpliwości, że wojska Szatan i demon w literaturze i sztuce. Szatan przez wieki uznawany był za tego, który kusi człowieka, czyni zło i jest ojcem grzeszników. Według Biblii zbuntowany przeciw Bogu anioł, nakłaniający człowieka do grzechu. W literaturze pojawia się jako zło wcielone. W odróżnienie od diabła ma w sobie powagę i majestat. Przeraża a) Określenie zjawisk zła i dobra b) Cechy dobra i zła 2) Argumenty: a) Odwieczna walka dobra ze złem, Bóg i Szatan ukazane w Biblii b) Walka na płaszczyźnie patriotycznej - walka o niepodległość zobrazowana w utworze Dziady cz.III c) Granica – walka dobra ze złem w sferze etycznej i społecznej. Ucieka w ten sposób od prawdziwego świata, w którym nie potrafi się odnaleźć. Początkowo, Kordian wierzy, że za pomocą poezji zapanuje nad światem, chce kształtować ludzkie umysły. Później, bohater zwraca się w stronę czynu. Jego plany są jednak nierealne i pozbawione logiki. W utworze obecny jest także motyw wędrówki. Gorączka. Przykład filmu „Gorączka” pokazuje natomiast, że honor jest wartością obowiązującą nie tylko wśród ludzi prawych i działających na rzecz dobra ogólnego, ale również wśród osób teoretycznie uznawanych za groźne, złe i niebezpieczne. Takim człowiekiem jest bowiem Neil McCauley – główny bohater nakręconej w Motyw miłości – ten motyw można poprzeć na trzech wyraźnie zaznaczonych w powieści wątkach. Relacja Ligii i Winicjusza, Petroniusza i Eunice oraz miłości do Boga. Ligia i Winicjusz pokazują związek romantyczny, można powiedzieć o miłości od pierwszego wejrzenia silnym zauroczeniu i przyciąganiu. Za pierwszych buntowników w Biblii uznaje się Adama i Ewę, którzy nie byli posłuszni woli Boga i zjedli owoc z drzewa, zdobywając w ten sposób umiejętność odróżnienia dobra od zła, za co zostali wygnani z raju: Ewa za karę miała w bólach rodzić dzieci, Adam - ciężko pracować, aby utrzymać rodzinę. Taka prosta i jasna wizja świata jest niezwykle pociągająca i ułatwiająca życie, tak więc nie należy dziwić się, że 95% populacji świata wyznaje któregoś z bogów. A to, co w umysłach ludzkich jest obecne, widoczne jest także w literaturze. Tak więc oczywiste jest, że motyw Boga często pojawia się w utworach różnych epok. Poświęcenie dla dobra ojczyzny stanowi ważny element naszego ducha narodowego. Kształtowały on był zaś głównie w okresie romantyzmu, literacką spuścizną wieszczów narodowych. Stawało się tedy złożenie takiej ofiary charakterystyczne dla jednostki wybitnej, zdolnej do wielkiego czynu. Szczególne jest to, że człowiek zostaje ukarany mimo iż działał w dobrej wierze. Wypełnienie przeznaczenia jest taką samą zbrodnią jak próba jego uniknięcia. Władza Władza w „Królu Edypie” jest związana z odpowiedzialnością, dlatego Edyp czuje się zobowiązany odnaleźć mordercę Lajosa, aby uwolnić miasto od gniewu bogów. KaW2bN. 18 lipca 2022 Zbrodnia to temat chętnie podejmowany przez twórców literackich i opisywany na przykład z perspektywy motywacji osoby, która popełnia przestępstwo. Motyw zbrodni często idzie w parze z motywem kary. W tym artykule wyjaśnimy, czemu ma służyć takie połączenie oraz w jakich dziełach można znaleźć jego zastosowanie. Jak w literaturze przedstawiany jest motyw winy i kary? Motyw winy i kary w literaturze może być przedstawiany na wiele różnych sposobów – często autorzy skupiają się na psychologicznej stronie funkcjonowania postaci, która popełnia zbrodnię. W kryminałach lub horrorach ten aspekt bywa pomijany i twórca koncentruje się przede wszystkim na opisie zbrodni oraz drodze bohaterów do rozwikłania kryminalnej zagadki. Innymi słowy – realizacja motywu winy i kary w dużej mierze zależy od tego, jaki jest cel autora oraz gatunek literacki, do którego należy utwór. Warto zaznaczyć, że motywowi zbrodni często towarzyszył także motyw zemsty. Jaką rolę w dziełach odgrywa motyw winy i kary? Znaczenie motywu winy i kary zmieniało się na przestrzeni wieków, chociaż ten topos pojawia się w literaturze już od czasów starożytnych. Motyw winy i kary w biblii miał wydźwięk moralistyczny – pokazując pożądane wzorce zachowania i ucząc, że złe zachowanie, grzech ma zawsze swoje konsekwencje. Podobnie można interpretować motyw winy i kary w romantyzmie, gdzie również zbrodnia była zwykle potępiana i wiązana z konkretnymi represjami. W dziewiętnastym wieku na motyw winy i kary zaczęto patrzeć szerzej, zwłaszcza w powieściach psychologicznych, które jak sama nazwa wskazuje, pokazywały psychologiczne motywy i podłoża określonego zachowania. Motyw winy i kary: przykłady Przykłady motywu winy i kary w literaturze można mnożyć, bo tak jak wspomnieliśmy wcześniej, ten topos towarzyszy człowiekowi w zasadzie od zarania dziejów. Adam i Ewa. Pierwsi ludzie zjedli zakazany owoc. To jeden z najważniejszych przykładów winy i kary w Biblii. W związku z tym zostali wygnani z Edenu i stali się śmiertelni. Prometeusz. Postać z greckiej mitologii. To właśnie on miał stworzyć człowieka i podarował mu ogień, mimo sprzeciwu Zeusa. Za karę Prometeusza przywiązano do skał Kaukazu, a jego wątrobę wyjadał ogromny sęp. Wątroba odrastała, dlatego męka Prometeusza była nieprzerwana do momentu, w którym ptaka zabił Herkules. Rodion Raskolnikow. Główny bohater powieści Fiodora Dostojewskiego „Zbrodnia i kara”. To jedna z najsłynniejszych powieści psychologicznych i bardzo dobry przykład na to, jak motyw winy i kary realizują lektury szkolne. Dostojewski pokazuje nie tylko sam przebieg zbrodni i późniejszą karę, jaką otrzymał za swój czyn Raskolnikow (został zesłany na katorgę), ale przedstawia również etap planowania zabójstwa i sposób, w jaki mężczyzna sobie je racjonalizował oraz jego późniejsze odczucia. Balladyna. Dramat romantyczny Juliusza Słowackiego pokazuje historię pięknej Balladyny, która nie cofa się przed niczym, żeby osiągnąć swój cel. Morduje własną siostrę, żeby zostać wybraną przez hrabiego Kirkora, spiskuje przeciwko niemu, żeby sięgnąć po koronę, odrzuca matkę. Ostatecznie Balladyna nieświadomie wydaje wyrok na siebie i ginie rażona piorunem. Podsumowując: motyw winy i kary przewija się przez różne epoki literackie. Jego rolą często jest moralizowanie i propagowanie określonych postaw, ale w wielu dziełach autorzy skupiają się często na motywach, które pchają ludzi do zbrodni. Również warte przeczytania Sprzedaj książki Wypłaciliśmy już 14 762 004 zł za sprzedane książki w Polecamy sprawdzić -95% zł dobry zł jak nowa zł dobry zł widoczne ślady używania -73% zł jak nowa zł jak nowa zł dobry zł widoczne ślady używania -65% zł jak nowa zł jak nowa zł nowa Korzystaj wygodnie z naszej aplikacji Eugène Delacroix Łódź Dantego Oto Dante z Wergiliuszem znajdują się na jeziorze stanowiącym przejście do piekła. Przerażony Dante i spokojny Wergiliusz widzą rozgrywające się wokół koszmarne sceny pełne strachu, cierpienia, męczarni i śmierci. Trupia jasność martwych ciał na pierwszym planie i kłębiące się w głębi płótna dymy ogni zaciemniające niebo budują upiorną wizję piekła. To obraz Zła w czystej postaci. Zło jest tutaj ludzkim nieszczęściem, odrażającym i namalowanym po mistrzowsku. George Grosz Podpory społeczeństwa Pod wpływem traumy wywołanej koszmarem I wojny światowej artysta stworzył to przejmujące dzieło. Widzimy na ulicach szalejących, starych żołnierzy budzących w nas odrazę. Domy się palą, a tłusty duchowny wyciąga w zachwycie ręce w stronę pożarów. Zamiast Trójcy Świętej w chwale na pierwszym planie widzimy pijaka-nacjonalistę ze swastyką, znany dziennikarz trzyma w ręce umazany krwią liść palmy, zamiast kapelusza ma na głowie nocnik. Trzecim z trójcy jest najprawdopodobniej polityk, z którego pustej głowy paruje łajno. Taki obraz ludzkości mógł namalować jedynie człowiek, który przeżył i widział zło na własne oczy. Inne przykłady malarskie: Juan de Flandes Kuszenie Chrystusa (pod postacią zakonnika zamaskowany szatan kusi Chrystusa)Bernardo Daddi Kuszenie św. Tomasza z Akwinu (zło jako prostytutka kusząca świętego)Hieronim Bosch Ogród ziemskich rozkoszy: Piekło Denys Calvaert Św. Michał Archanioł (Lucyfer spychany przez Archanioła w czeluście piekła)Carlo Crivelli Święty Michał (zło w postaci szatana zostaje pokonane przez św. Michała wtrącającego go do piekła)Lucas van Leyden Skrzydło ołtarza (zło odmalowuje się na twarzy mężczyzny o wyrazie chorobliwego pożądania przyjemności doczesnego życia)Antonio del Pollaiuolo Herkules i Hydra (zło w postaci Hydry zwalczane przez Herkulesa) Salvator Rosa Duch Samuela wezwany przed Saula (rechocząca wiedźma i nocna zjawy nawiedzają Saula) „Niechaj, kogo wiek zamroczy, Chyląc ku ziemi poradlone czoło, Takie widzi świata koło, Jakie tępymi zakreśla oczy.” Nawołuje również do wspólnego wysiłku, który ma zmienić świat, odmłodzić go. „Grażyna” – Adam Mickiewicz opisuje żonę księcia Litwy – Litawora - Grażynę, która wbrew zakazom męża rusza do boju z Krzyżakami pod przebraniem Czarnego Rycerza. Dzielnie walczy na polu bitwy, dając dowód poczucia patriotyzmu, przywiązania do ojczyzny. Umiera jak prawdziwy rycerz. „Dziady cz. III” – Adam Mickiewicz w „Wielkiej Improwizacji” ukazuje na wpół przytomnego, oszalałego Konrad, który występuje przeciw Bogu, bluźni, domaga się „rządu dusz” i władzy nad ludźmi. Buntuje się przeciw istnieniu zła. Wierzy, że jest w stanie poprowadzić naród ku wolności, dać mu szczęście. W swych rozmyślaniach dotyczących przeznaczenia, wolności, życia, posunął się jak najdalej mógł – wypowiedział walkę samemu Bogu. Równanie się z Bogiem jest przejawem wielkiej pychy i zarozumiałości bohatera. Jego bunt był gwałtowny, piękny, a zarazem przerażający: „Ja kocham cały naród (…) Chcę go dźwignąć, uszczęśliwić Chcę nim cały świat zadziwić (…) Ja bym mój naród jak pieśń żywą stworzył I większe niźli ty zrobiłbym dziwo Zanuciłbym pieśń szczęśliwą”. Pycha Konrada stopniowo narastała, doprowadzając go w końcu do upadku. Człowiek bowiem nigdy nie wygrał z Bogiem, Konradowi też to się nie udało. „Kordian” - Juliusz Słowacki widział przyszłość w kategoriach apokaliptycznych, jako ostateczne zwycięstwo Zła. Los Polski to tylko część szatańskiego planu zniszczenia świata. W szpitalu dla obłąkanych Kordian pojmuje straszną prawdę: duchy Dobra i Zła prowadzą bezwzględna walkę, grę, w której Polska jest zaledwie pionkiem. Bunt jako walka słabego z potężnym, która musi być prowadzona metodami niemoralnymi (skrytobójstwo) to płaszczyzna zła. Jednak nie ma możliwości wyboru, a właściwie jest to wybór pomiędzy złem (zgoda na niewolę) i złem (bunt). W podobnej sytuacji można uratować wyłącznie własną indywidualność i to właśnie robi Kordian: idzie na śmierć, by ocalić duszę przed Szatanem. W świecie porzuconym przez Boga, bez nadziei nie pozostaje mu nic innego. strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 -Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij